ارزش و جایگاه سخن (2)

همواره برای نوشتن یا ارائه­ی «گزارش»مولانا در داستان آموزنده و زیبای «طوطی و بازرگان» به بیان «ارزش و جایگاه سخن» می­پردازد و سفارش می­کند که قیمت سخن خوب را بشناسیم و بدانیم که «سخن» و شیوه­ی ارائه­ی آن همچون گنجی بی­پایان است اما به شرطی که مناسب و شایسته آن را بر زبان و قلم خود جاری کنیم:

در نگاه مولانا، سخن می­تواند «مثبت» یا «منفی» ارزیابی شود. سخنی که اشتباه، نامناسب و بی­جا ارائه گردد می­تواند هزینه­های بسیاری را برای شخص گوینده یا نویسنده و دیگران به بـار بیاورد تا جایی که حتی می­تواند «عالمی را ویران کند». اما نگاهی کاملاً مثبت به ارزش و جایگاه «سخنِ خوب» یعنی همان سخنی که با ادبیاتی مناسب، پسندیده، شایسته و به­هنگام بیان گردد قطعاً می­توانـد انگیـزه­های بسیار زیادی را در مخاطبین خود پدید بیاورد و راه­های بسته را بگشاید و جان­های خسته را به نشاط آورد. زبان خوش، کلید درهای بسته است. تعبیر زیبای «گنج بی­پایان» برای سخن، به خوبی ارزش سخن خوب را می­رساند.